	Ludzie bezdomni \| inne lektury \| kontakt \| reklama \| Wersja mobilna

	• streszczenie • opracowanie • bohaterowie • życie i twórczość autora • test

Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Lektury -> Ludzie bezdomni

Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”

Czas akcji to lata dziewięćdziesiąte XIX wieku. Oto zestawienie informacji odnośnie płaszczyzny czasowej w powieści:

1. Czytamy opis dwóch dni spędzonych w Paryżu (rozdział I tomu I):

· Pierwszy dzień to spotkanie z panią Niewadzką i jej dwiema wnuczkami – Natalią i Wandą, ora ich guwernantką – Joanną Podborską,

· Drugi dzień to wycieczka całej piątki do Wersalu.

2. Akcja przenosi się do Warszawy: „Po upływie roku, jednego z ostatnich dni czerwca Judym zbudził się w Warszawie. Była godzina dziesiąta rano”, gdzie główny bohater przebywa od roku.

3. W marcu bohater dostaje od doktora Węglichowskiego propozycję stanowiska lekarza w Cisach: „Pewnego dnia w marcu, znowu w godzinie przyjęć, dał się słyszeć cichy głos dzwonka”, „W tym czasie (przy końcu marca) wczesnym rankiem przybiegła Wiktorowa z wiadomością o mężu”, „Doktor długo siedział w mieszkaniu, pełen myśli iście marcowych”.

4. Pod koniec kwietnia Tomasz Judym opuszcza stolicę: „Jednego z ostatnich dni kwietnia dr Judym ukończył wszelkie rachunki z miastem Warszawą, spakował manatki do walizy…” oraz: „Ciągle trwało to pachnące wrażenie, jakiego doznał w dniu kwietniowym, kiedy, przybywszy po raz pierwszy do Cisów, stał w oknie i patrzał w głębinę alei”.

5. Kolejną informacją na temat czasu jest wzmianka w rozdziale „Ta łza, co z oczu Twoich spływa…”, gdy Wiktor Judym wyruszył w lutym (tego samego roku) za granicę: „Był to wczesny ranek w lutym”.

6. Po czterech miesiącach (w czerwcu) dołączyła do męża, przebywającego w Szwajcarii, Jego rodzina: „Na początku czerwca Judymowa dostała list od męża ze Szwajcarii z żądaniem przyjazdu”.

7. Wracając do głównego bohatera – pracował w Zakładzie Uzdrowiskowym w Cisach ponad rok, czego dowodzi treść pisma zrywającego umowę: „Nad wieczorem oddano mu list dyrektora ze słowami: „Wobec tego, co zaszło, spieszę oświadczyć Sz. Panu, że umowę naszą, zawartą przed rokiem w Warszawie, uważam za rozwiązaną Sługa - Węglichowski", wskutek awantury z Krzywosądem, która miała wówczas miejsce (w czerwcu): „Sposobem z roku na rok praktykowanym Krzywosąd załatwiał szlamowanie stawu, gdy wtem już w pierwszej połowie czerwca zjechało tyle kuracjuszów, że ukończyć roboty nie było można” i spowodowała, ze przeprowadził się do Sosnowca.

8. W sierpniu bohater dostał list od Korzeckiego, po wysłaniu którego nadawca popełnił samobójstwo: „Pewnego popołudnia w sierpniu Judym otrzymał list przez umyślnego człowieka”.

9. Do ostatniego spotkania z ukochaną doszło na początku września: „Rano przed ósmą Judym zdążał piechotą na dworzec kolejowy. Był to jeden z pierwszych dni września. Jeszcze słońce pieściło się z ziemią i posępne, czarne domy obłóczyły na się szaty jego świetliste”.

W retrospektywnych częściach powieści narracja cofa się o trzy lata przed akcją właściwą (wydarzenia wspomniane we fragmentach pamiętnika Joasi – chodzi o chwile, gdy widywała Judyma jeżdżącego tramwajem), a nawet o około dwadzieścia lat (gdy Tomasz wspomina swe dzieciństwo).

Miejsc, w których toczy się akcja, jest wiele. Jeżeli chodzi o wydarzenia dziejące się w czasie akcji właściwej utworu, to rozgrywają się one kolejno w:

1. Paryżu, gdzie Judym spotyka mieszkanki Cisów: „Tomasz Judym wracał przez Champs Elys�es z Lasku Bulońskiego, dokąd jeździł ze swej dzielnicy koleją obwodową”.

2. Warszawie, do której doktor wraca, by rozpocząć praktykę: „To miłe, optymistyczne wrażenie Judym przywiózł w sobie do miasta jakby żywy i słodki zapach pól rodzinnych. Wyspał się setnie, a teraz pierwszym rzutem oka witał "starą budę", Warszawę”.

strona: 1 2

On chce TO zrobić,
a Ty nie jesteś gotowa?

10 zdań, które pomogą Ci
zatrzymać chłopaka przy sobie!

Mój pierwszy raz...

Szybki test:

Judym pracował w Zakładzie Uzdrowiskowym w Cisach:
a) mniej niż rok
b) ponad rok
c) równo rok
d) pół roku
Rozwiązanie

Podborska otrzymywała listy od brata Wacława z:
a) Sosnowca
b) Syberii
c) Moskwy
d) więzienia pod Warszawą
Rozwiązanie

Akcja powieści cofa się o trzy lata:
a) w listach M. Lesa
b) we fragmentach pamiętnika Joasi
c) we wspomnieniach Judyma z Paryża
d) we fragmentach dziennika Judyma
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:

Streszczenia Opracowanie

• „Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe
• „Ludzie bezdomni” - streszczenie w pigułce
• Geneza „Ludzi bezdomnych”
• Obraz społeczeństwa polskiego w „Ludziach bezdomnych”
• Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”
• Interpretacja tytułowej bezdomności w „Ludziach bezdomnych”
• Symbolizm w „Ludziach bezdomnych”
• Plan wydarzeń „Ludzi bezdomnych”
• Biografia Stefana Żeromskiego
• Etos chrześcijański, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
• Cechy powieści modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych”
• Kalendarium twórczości Żeromskiego
• Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego
• Historia miłości Tomasza i Joasi
• Naturalizm w „Ludziach bezdomnych”
• Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych”
• Polityka w „Ludziach bezdomnych”
• Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych”
• Bibliografia

Bohaterowie
• Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa
• „Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma
• Charakterystyka pozostałych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
• Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa

Tagi:
• Żeromski biografia • Życiorys Żeromskiego • Judym charakterystyka • Charakterystyka Judyma • Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego • Stefan Żeromski - Ludzie bezdomni • Ludzie bezdomni plan wydarzeń • Charakterystyka Joanny Podborskiej • Ludzie bezdomni charakterystyka bohaterów • Warstwy społeczne w ludziach bezdomnych • Ludzie bezdomni Stefan Żeromski • Streszczenie Ludzi bezdomnych • Tomasz Judym • Doktor Judym • Ludzie bezdomni jako powieść modernistyczna • Symbole w Ludziach bezdomnych • Ludzie bezdomni - interpretacja tytułu • Znaczenie tytułu - Ludzie bezdomni • Różne wymiary bezdomności w Ludziach bezdomnych • Tomasz Judym jako romantyk realizmu, chybiony pozytywista i Hamlet dzisiejszy